Απόψε,
τ' αγέρι της Χαράς,
θαρώ,
πως κάβο έπιασε
στου πρασινόγλαρου το μικρονήσι.
Καί ήταν τόση της Σελήνης η χαρά
γιά τ' αγέρι που μολόγαγε
στ' αφρόκυμα καί στα κλαριά
Αλήθειες καί μόνο Αλήθειες
καί όλα τούτα εφαντάζανε,
σαν νάταν Παραμύθι!
Ομως,
το Παραμύθι τούτο θάφτηκε
μες του νερού τα βύθια,
καθώς αγρίεψεν η θάλασσα
απ' τ' αγεριού την δίνη!
Κι έγινε όνειρο Άχρωμο καί Άοσμο
στης Φαντασίας το Ταξίδι,
λούζοντας τους πρασινόγλαρους καί τα κλαριά
με Θλίψη Βουβή καί Οδύνη....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου