Στο σκοτάδι του τούνελ,
η ψυχή μου πασχίζει
το δρόμο της Εξόδου να βρεί,
γιά ν' αποχτήσει ξανά,
Αξία.....καί Νόημα!
Γιαυτό,
απ' της ζωής το παλιατζίδικο,
αγόρασα δυό γραμμάρια Φως
καί Ω! του Θαύματος!
Το Φως, έγινε Αστραπόβροντο
καί ξέπλυνε
την πινακίδα οπου έγραφε,
" Η ΕΞΟΔΟΣ ΕΜΠΡΟΣ"
Σαν ξαναδώ του Ήλιου μου το Φως,
θ'αγοράσω
δυό στρέμματα από θάλασσα,
τα κύματα θα οργώσω,
θα σπείρω πράματα καί θάματα πολλά
κι όταν με το Καλό θερίσω,
τον Χρόνο πρώτ' απ' όλα θα ξωφλήσω
κι έπειτα,
με της ζωής μου τις Χαρές
καί τα Όνειρά μου τα παλιά,
θα κάτσω να δειπνήσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου