το πιάνο κόπασε (απόσπασμα)

ΣΕ ΜΗ ΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ 

Η θάλασσα που ψάχνω 
δεν είναι από νερό φτιαγμένη. 
Δεν μετακινεί κανένα κύμα
ούτε φοβάται τη στεριά. 
Είναι μια θάλασσα κτισμένη
για να πατήσεις- να πετάξεις
εκεί που φεύγουν τα πουλιά


ΦΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ

γράφω 
για τις φασματικές τιμές των πραγμάτων.
Για τα χρώματα εκείνα
που λόγω ανάμειξης- δεν ξεχωρίζουν 
Για τους ήχους εκείνους
που λόγω φύσης - δεν αναγνωρίζονται
Για εκείνο το Απόλυτο το οποίο αποτελεί, 
το ίδιο το Φάσμα.  


..................

ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΑΣΟΣ

Οδηγήθηκε κάποτε σε ένα δάσος

με δένδρα- ιδέες

και πουλιά που δεν πετούσαν.

Ανέπνεε το φως των ματιών της

και ταξίδευε την σιωπή του τόσο

όσο να την ακούσει.

ΣΟΛΙΣΤ

Κανείς δεν πήγε στο κονσέρτο.

Μα ο σολίστ έπαιξε

ως να ήτανε παρούσες, δύο ανθρωπότητες

Το χειροκρότημα ακούστηκε, ακούγεται ακόμα.

Οι αποστάτες του ήχου αυτού

πολύ θα ήθελαν να είναι παρόντες

Κανείς δεν πήγε στο κονσέρτο.

Μα ο σολίστ έπαιξε

……../ στην μια μου χούφτα

κρατούσα – όλα τα χρώματα

και στην άλλη- όλες τις λέξεις

Μου έλειπε η ανάσα σου…..//

ΑΝΤΟΣΕΙΣΜΩ ΣΤΙΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ

Κρατάω,

το περίγραμμα της φωνής σου

και με τα χρώματα των ματιών σου

αναπαριστάνω,

τον αμετακίνητό μου ουρανό.

ΕΤΣΙ

…αν ήξερα το σχήμα του ουρανού

θα σε ζωγράφιζα,

με χρώματα γαλάζια…..


ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Πρόχειρα
δεν μπορώ 
να σε θυμάμαι.

ΜΕΤΑΞΥ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟΥ,

αναπνοές. 
Μεταξύ εισπνοής και εκπνοής 
εσύ.

ΚΥΚΛΟΣ ΧΩΡΙΣ ΚΕΝΤΡΟ 

Καμιά γεωμετρία δεν υποκλίθηκε, 
γιατί
ο κύκλος που φτιάχναμε
είχε δύο κέντρα.