Τούτη την Περίλαμπρη Ώρα,
αγναντεύω αχόρταγα
την ακύματη θάλασσα,
μετά τη Χεινοπωριάτικη μπόρα
καί θαρώ πως χορεύει,
σαλεύοντας ηδονικά
τα βαθυγάλανα πέπλα της,
ενώ ο Ήλιος
ανάμεσα απ' τα σύννεφα
χυμάει μέσα της θαμπωτικά....χαμογελώντας!
Ο νούς μου φλογίζεται
κι ενώ μετρώ σε οργιές τον Ορίζοντα,
μέσα μου,
συλλαβίζω στίχους και στίχους
γιά τούτη την Μεθυσιάρικη Ώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου