Φυγάς

Περιπλανήθηκες μονάχος
σε μονοπάτια από πληγωμένες νύχτες
σκηνοθετώντας ψευδαισθήσεις
μήπως και τις πιστέψεις.
Καθοδικές πορείες...
προσπαθώντας ν' ανοίξεις
τις κλειδωμένες πύλες
που οδηγούν στης ηδονής
την πρόσκαιρη ευτυχία,
ουτοπικές στιγμές με ακριβό

αντίτιμο.
Τη θλίψη.
Και κάπου εκεί στη μακρινή διαδρομή σου
έκλεισες τα μάτια,
κλείδωσες το παρελθόν

στο ερμάρι του χρόνου
απόδρασες από τα σκοτεινά

τούνελ της ψυχής σου,
και φυγάδευες τον εαυτό σου.
Φυγάς από την ίδια την ψεύτικη ζωή
που κάποιοι άλλοι σου επέβαλαν να ζήσεις.