Θα κάτσεις παρέα μας απόψε;
Λέμε να πνίξουμε τα παιδιά μας.
Πώς πέρασες;
Ν’ ακουμπήσω λίγο το σακάκι μου;
Άρχισε να μου βαραίνει τους ώμους.
Χάρισέ το καλύτερα,
έτσι κι αλλιώς δεν κάνει κρύο σήμερα.
Γιατί φοβήθηκες να κοιτάξεις;
Τρόμαξες στην ιδέα να σκεφτείς,
έτσι δεν είναι;
Γιατί δεν περπατάς λιγάκι να ξεμουδιάσεις;
Θα φάμε σε λίγο κι εσύ ξερνάς από τώρα αυτά που δεν έφαγες…
Άσε με! Θέλω να κοιμηθώ.
Ντρέπομαι ν’ ανοίξω τα μάτια.
Κοκκινίζω για όσα δεν έκανα μαζί σας…
Μου δίνεις το σακάκι μου να σκεπαστώ;
Τσακίζει η πραγματικότητα…
Πονάει…
Βελάκι η τακτική σου με στόχο τη νομοτέλεια!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου