Αυτή η λύπη από κουρασμένο κίτρινο (απόσπασμα)

Αυτή η λύπη από κουρασμένο κίτρινο
στο χώμα ζυμώνει την ύστατη αποκάλυψη
τα μάτια των νεκρών ζυμώνει αιφνιδιάζοντας
τους αστερισμούς

Αυτή η σπαθιά φωτός στην αμέριμνη πορεία
ανοίγει το ρήγμα του χρόνου
καρδιές φρυγμένες από τη λάβα του Νόμου Σου

Όμως δεν ήταν το φως που μας κράτησε