Μέσα, τα βαριά σκοτεινιάζουν
και τα ακάθαρτα γεμίζουνε τον νου
και πως βουλιάζουνε οι σκέψεις και τα λόγια
σε τάφους σκοτεινούς των ζωντανών μας
Νύχτωσε βαθιά στα καταφύγια
και η αγωνία έγινε ανάσα
πάλλεται η καρδιά για να χορτάσει
τον σπόρο που κατάπιε η καταχνιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου