[να βλέπεις εκείνα τα κόκκινα δειλινά]

να βλέπεις εκείνα τα κόκκινα δειλινά
που με το βαθύ τους χνώτο
υφαίνουν τα δικά σου κλαδιά
απλωμένα στης καρδιάς τη γη
συλλέκτης
αστρορρήμων
καβάλα στης σελήνης
τη νυχτερινή της περιπολία
γευματίζει η Ψυχή σου ες άπειρον....