[Θα περάσεις αλώβητος τις συμπληγάδες]

Θα περάσεις αλώβητος τις συμπληγάδες σου σκέψεις?
Ο εχθρός εφανερώθει τελικά.
Ποιμένας των άστρων, μου είπες είμαι κι εγώ φοβήθηκα τις κόγχες σου.
Γλιστρά πολύ η ανάσα σου απόψε.
Λύθηκε ,διαλύθηκε ο αρμός του νου σ ένα σου χάδι.
Ας αλλάξουμε κουβέντα, πρότεινες.
Κόστος βαρύς η αλλαγή ,ανατρίχιασα, το αντέχεις?
Κάτω από το φως θεριεύει το σκοτεινό σου.
Γυμνό και φοβισμένο.
Συμβατικές συναντήσεις άνευ σύμβασης .
Τι σε πονάει πιο πολύ, σε ρώτησα.
Το ασυμβίβαστο μου , είπες και λες και το φτερούγισμα του αετού σύρθηκε στη μορφή σου μην ακούσω την ανάσα σου.
Σταματάς και περιμένεις.
Μνήμη και λήθη μαζί φτιάχνουν τις αμαρτίες σου.
Εστίαση του ρυθμού στη φυγή μου.
Πατώντας στις πέτρες των λέξεων πέρασα απέναντι.
Κάποιος θα ονειρεύεται στα ερείπια που έφτιαξε η προσμονή σου.
Ανάμεσα στο παράλληλο από τις ράγες βαδίζω.
Κι ούτε μια στάλα από το λάλον ύδωρ δεν ξεδίψασε την ψυχή μου.
Απέσβετο και η εσχάτη ελπίς .
Κι ο λύχνος του σώματος πλημμυρίζει …...
Πάλι θα ρθω
θα με δεις,
μα πάλι θα μ αφήσεις να φύγω.