Της νύχτας οι αρματολοί και της αυγής, παιδιά μου, οι κλέφτες Ολονυχτίς, Σουσαμιά Κωνσταντινιά κι άλλη μια Ολονυχτίς κουρσεύανε και τις αυγές, παιδιά μ', κοιμούνται Κοιμούνται στα- Σουσαμιά Κωνσταντινιά κι άλλη μια Κοιμούνται στα δασιά κλαριά και στους παχιούς, παιδιά μ', τους ίσκιους Είχαν αρνιά, Σουσαμιά Κωνσταντινιά κι άλλη μιά Είχαν αρνιά και ψένανε κριάρια και- ρε και σουβλάνε Είχαν κι ένα, Σουσαμιά Κωνσταντινιά κι άλλη μιά Είχαν κι ένα γλυκό κρασί από το μο- το μοναστήρι |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου