Ψιθυρίζει λόγια
καθαρά αποφασισμένα
Νιώθει τον απροσδόκητο
πολύτιμο θησαυρό
Φοράει μάσκες
με βάρος αισθητό
Μπορεί
την καίρια στιγμή
γιατί η συμπόρευση από καιρό
Σκέψη
πως ίσως η αφή αλλού
κύτταρα ξένα
στο κορμί
παντού
στα χέρια
στην ανάσα
στο κορμί
Αναμονή
Τώρα αφανίζονται σε μια στιγμή
μίλια θαλασσινά πελάγη
κι οι Σίσυφοι μακριά
Ηρεμία βαθιά στο στήθος
γιατί η αυριανή μέρα
θα φέρει τα ζωοποιά
γιατί το αναπάντεχο
πήρε μορφή και χρώμα
και το πολύτιμο
δικό μας εσαεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου