ΟΝΕΙΡΑ ΖΩΗΣ / Τάτσης Γιάννης

 Στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του μυαλού
σχεδιάζοντας επί χάρτου τα βήματά μας,
ένα τόξο αισιοδοξίας σκάει στα ρόδινα χείλη...
σαν τον πρωινό ήλιο στην πλάση.
Άριστος οιωνός.
Η ζωή τρίζοντας το πόμολο
μας καλεί στου χρόνου το άγνωστο ταξίδι.
Σφίγγοντας τους ώμους
με λόγια μητρικής αγάπης μας ψιθυρίζει:
-Ανύπαρκτα της ουτοπίας τα βήματα.
Οικοδομήματα στους κόκκους της άμμου
σαθρά στα άγρια κύματα της λογικής
και στο απρόσεκτο πόδι του χρόνου.
Αν αφουγκράζεστε τα παιδιά της αυταπάτης,
και κυνηγάτε το ανέφικτο,
που σαν ζαρκάδι τρέχει εμπρός σας,
των ονείρων σας τα σχέδια θα μένουν γρίφοι άλυτοι
και γράμματα στο συρτάρι χωρίς προορισμό.
Ναυαγούς θα σας ξεβράσουν στις ξέρες της κοινωνίας,
όπου τα βράχια της απονιάς και αδιαφορίας
θα καταρρακώσουν το εγώ σας,
θα κατασκίσουν τις σάρκες των κορμιών σας
και ο χρόνος απλώνοντας πάνω σας
το μαύρο πέπλο της δυστυχίας
θα σας ποτίσει χολή και καταφρόνια.
Δεν ανήκετε στην απεραντοσύνη του χρόνου,
που αγκάλιασε τη γη,
για να μην αναζητάτε το χρόνο,
που θα φτερουγίσει στα υπεροπτικά παλάτια σας,
με διεγερμένες τις αντένες των αισθήσεων
εξιχνιάστε σαν ναρκαλιευτές τις δυναμικές σας,
ατενίστε γύρω σας την πλάση,
μαθητεύσατε στα θρανία της,
τρυπήστε το εγώ με της γνώσης το σπαθί
να εισέλθει το φως της
και ψάχνοντας βαθιά στου μυαλού σας τ” αυλάκια,
φτιάξε το δικό σας δούρειο ίππο
και κατακτήστε την Τροία των ονείρων σας.



 Από την ποιητική συλλογή "Δυο φτερούγες"