Γλάροι

Ήρθαμε φορώντας γυμνότητα.
Της αυγής το χαμόγελο παραδείσους υπόσχονταν.,
Στο γιαλό μόνο φύκια υπήρχαν και φλοίσβος κυμάτων∙
μήτε ίχνη βημάτων μήτε ίσκιοι καραβιών.

Γλάροι κάτοικοι μιας άγνωστης χώρας ήταν∙
ραμφίζαν το παρόν κι' όταν μας είδαν γέλασαν πολύ.
Δεν κάνουν ποτέ μια πλάνη σκοπό.
Αγνοούν τη ματαιότητα, την αθανασία, δεν έχουν ήρωες
και δεν έχουν τάφους να συμβολίζουν.

Απεριόριστοι, μεγάλοι, χωρίς τέρματα οι δρόμοι τους.
Δεν έχει όρια η ελευθερία τους, την κερδίζουν κι' όταν κοιμούνται.
Οι γλάροι δεν έχουν δεσμά.

Η αναζήτηση θα παραμείνη μια λεπτομέρεια.
Ας υπήρχε τουλάχιστον λίγο φως κι' ένα σκαλοπάτι.