ΜΙΣΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

 Πρωτεύουσα κομμένη, πατρίδα πατημένη,...
χώρα κομματιασμένη, στα δύο μοιρασμένη,

σε λένε Κύπρο, είσαι μια, πατρίδα ευλόγημένη,
σε κόψανε, σε δείχνουν δυο στο χάρτη μοιρασμένη,

μα στις καρδιές και στις ψυχές, Κύπρος θα είσαι μια,
μια πατρίδα ολόκληρη, Κύπρος πατρίδα αγία,

πολύπαθο, μικρό νησί, στο πέλαγο ριγμένο,
όλοι σ εγκαταλείψανε, απ όλους ξεχασμένο,

σε πάτησαν, και σ έκοψαν, οι βάρβαροι του Αττίλα,
σε κούρσεψε σε σκότωσε, η Αγκυρα η σκύλα,

όμως πατρίδα μου γλυκιά, όσο κι αν σε λαβώσαν,
μες τις καρδιές μας λάβαρα, της λευτεριάς υψώσαν,

Μόρφου, Κερύνεια, Μεσαριά, κομμάτια σου κλεμμένα,
με αλυσίδες της σκλαβιάς, απ την τουρκιά δεμένα,

θε νάρθει η ώρα η καλή, άραγε κάποια μέρα;
για να αναπνευσετε ξανά, τον καθαρό αέρα;;

θα έρθει η μέρα που θα ρθουν, στα άγια χώματα σου,
για να αγγαλιάσεις λεύτερα, τα ορφανά παισιά σου;;;