ΕΥΦΛΕΚΤΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πανταζή Αιμιλία

Οι ώμοι χάθηκαν.
Το κορμί εξαϋλώθηκε.
Μοναχό το πρόσωπο στράφηκε.
Έβρεχε ρινίσματα καυτά.
Το ακολούθησαν ουρανοί από σπόρια.

Εύφλεκτος φάνταζε ξανά ο ουρανός.
Το νερό του κόντευε να πυρποληθεί.
Και μια φωνή μοσχοβολούσε αρμύρα.