Της λαθραίας πόλης

Και βγήκα απʼ το όνειρο του ύπνου
δίχως ύπνο κι ήμουν σε χώρα δίχως σύνορα
και δίχως καταδότες.Σε δρόμο που μου μέλλεται
περπάτησα δίχως του κράτους την τιμή,
την τάξη, την ασφάλεια.Σαν να ʼμουν άφθαρτος
έτσι όπως την έπλασα την πόλη μου λαθραία,
πόλη γλυκιά, φιλόξενη στον κάθε μετανάστη
και ξάφνου εκεί που κοίταζα δίχως να ξεχωρίζω
τις φυλές, τις γλώσσες, τις θρησκείες, ένιωσα
πως ήμουνα πουλί. Γνώριζα να πετώ. Ήμουν
ελεύθερος, χωρίς λουρί, χωρίς θηλιά, αδέσποτο
σκυλί να τριγυρνώ χωρίς το φόβο μη γλιστρήσω
στον παλιό ρυθμό. Κατάσαρκα γυμνός, χωρίς
κορσέ χωρίς δεσμά, έτσι όπως την έφτιαξα
την πόλη μου έξω από κάθε νόμο.