[Μην πενθήσεις πατρίδα σαν κόρη ]

Μην πενθήσεις πατρίδα σαν κόρη
στων ανέμων την πύρινη λαίλαπα
αλλά πνίξε το φίδι του πόνου που
πικρά φαρμακώνει τα σπλάχνα σου
και μην πιάσεις για μας μοιρολόι
με μια γεύση οδύνης στα χείλη σου
Μην κλάψεις πατρίδα για μας
τον όρκο τηρήσαμε
το χρέος τιμήσαμε
μην κλάψεις πατρίδα για μας
Να μην έρθεις πατρίδα με χείλη
μαραμένα από το παράπονο
μην υψώσεις τον πόνο σημαία
στ’ αμνημόνευτου χρόνου το πέρασμα
και μην πιάσεις για μας μοιρολόι
με μια θλίψη να τρέμει στα μάτια σου.