Το Αιώνιο Ωραίο! / Γαβρίλης Ιστικόπουλος

Να όμως,
που σχίζεται η πέτρα Σου
κι ερωδιά το άντρο της
κι η Νέα Αυγή
εξαπολύεται μαζί μου
σ' όλους τους γαλαξίες,
μαζεύει κουδούνια, τρομπέτες
και νεογνά αστέρια,
χτυπάει στα κάδρα
σπάζουν οι κορνίζες,
χτυπάει στα δέντρα
κοκκινίζουν οι καρποί,
και χέρι με χέρι
τα φιλιά των ανθρώπων
αναβαπτίζονται
στους ζεστούς ποταμούς
της πληγής μου,
οι στεναγμοί ανθίζουν
με πασχαλιές,
λυτρώνεται ο χρόνος,
τα μάτια ανοίγουν
και ...ιδού:

Το Αιώνιο Ωραίο!