Δε σ' είχα νιώσει

Αν δε νιώσεις,
δεν μπορείς.
Αν δεν το ζήσεις μέσα σου,
κρυφά μέσα σου αν δεν το βιώσεις,
μυστικά απ΄ τους άλλους,
δεν μπορείς.
Δεν μπορείς να ζεις,
αν πρώτα δεν ένιωσες,
δεν αισθάνθηκες τη ζωή
να ρέει στις φλέβες σου,
να πάλλει την καρδιά σου,
θεέ μου, δε ζεις.

Γιατί τόσες υποθέσεις;

Αν ζούσες χωρίς
να νιώσεις
εκείνα τα αγγίγματα,
τα πιο ερωτικά
ή και τα φιλικά ακόμη,
τόσο μεστά αγάπης που είναι,
εκείνα τα φιλιά τα πεταχτά
σ' έναν αφύλαχτο λαιμό,
εκείνες τις αγκαλιές
που έδιναν πνοή στη νύχτα σου
και ανάσα στο ρυθμό σου,
δυστυχώς πέθανες,
πέθανες
πριν καλά καλά πεθάνεις.

Πενθείς;

Έζησες γιατί ένιωσες.
Αυτή είναι μια αλήθεια,
η αλήθεια η δική μου.
Μα σε ποιον φτάνει
η αλήθεια μου,
όταν στον εαυτό μου
φαίνεται τόσο
μα τόσο λίγη;

Κι αν σε πένθησα,
δεν έκλαψα.
Εγώ δε σ' είχα νιώσει.