«Και τότ’ εν ειναλίη Κύπρω»

«Τις καλοκαιριάτικες νύχτες
όταν το φεγγάρι απαλείφη τους θορύβους της λεωφόρου
και τις επήλυδες πολυκατοικίες
και τα γραφεία του Γενικού Εισαγγελέως
κι’ o λοφίσκος επανακτά τα παλαιά
κι’ o δρόμος του Κυβερνείου επανακτά τά παλαιά
εσύ είσαι ακόμα εκεί δεκαοχτώ χρονών
ακουμπημένη στα κάγκελλα του δασυλλίου
με το ίδιο κόκκινο φόρεμα,
εσύ είσαι ακόμα εκεί, με την ίδια αναμονή»