Όσα κρύβουν οι άνθρωποι
στη γωνιά των ματιών τους
φοβάμαι..
Τις σιωπηρές αναμνήσεις των σαββατόβραδων,
που λυσσομανούν τις άλλες μέρες
και κυρίως τις νύχτες…
Τρέμω,
τις φυλαγμένες σκέψεις
στο μαλακό μαξιλάρι τους
δεύτερες πάντα
να μην πληρώσουν τα νοσήλεια της ψυχής
Στην ιδέα
ριγώ ότι θα ανοίξω την πόρτα
και θα δω τις μάσκες όλες
αθώα να μου χαμογελούν……
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου