Μοναχική γυναίκα περπατά πλάι στη θάλασσα
που σκοτεινιάζει, μόνη κι αυτή και παγωμένη
με το χειμώνα από πάνω της σαν το μολύβι.
Περπατά. Κι όπως η θάλασσα
παίρνει από τον άναστρο ουρανό
τη θλίψη και τη μοναξιά της
έτσι κι αυτή παίρνει από τη θάλασσα
την πίκρα και την ερημιά της.
Και τόσο μοιάζουνε οι δυο τους
που βλέποντάς τις ένας τρίτος φεύγει βιαστικά
μην τους χαλάσει την παρέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου