[Αυτή μου η ελευθερία]

Αυτή μου η ελευθερία με αναστατώνει.
Ένα σμήνος ανθρώπων βουίζει στην σκιά μου.
Στο νεφέλωμα του απείρου σου χαράζω τον βηματισμό μου.
Ένα βήμα μπροστά και πέντε πίσω.
Η ανάγκη μου να φωλιάσω στην ησυχία σου απόψε ,θορύβους γεννά στις επιθυμίες μου για σένα.
Θα έχεις μαζέψει βατόμουρα .Τα χέρια σου μυρίζουν λεμονομάραθο.
Θα έρθω .
Μέσα από ένα βότσαλο θα με αναγνωρίσεις.
Κάθε στιγμή ξεκινώ για την πόλη σου.
Κάθε στιγμή συναντώ τη σκιά σου.
Ο τόπος σου είναι ένας μύθος, κι αν είμαι ένα μεταμφιεσμένο σπουργίτι, είσαι ένα μεταμφιεσμένο μυστικό..
Κι ένας αποσπερίτης θαμπώνει τις σκιές. Όσες γραμμές και κύκλους κι αν χαράξεις...