Γράμμα στη μάνα μου

Μάνα,
Από καιρό έλεγα να σου γράψω,
Να σου έλεγα για χίλια δυό πράγματα.
Εδώ στη ξνητειά,ατέλειωτες οι στιγμές που σε ΄χω ανάγκη.
Πήρα να σε ζωγραφίσω με το γλυκό σου πρόσωπο
Δακρυσμένα μάτια
Σκασμένο στα χείλια χαμόγελο
"Μάνα μαυροντυμένη".
Μάνα
Κλαίς ακόμα
Σιωπηλά κάτω από τις φωτογραφίες
Των δυό παιδιών σου,
Κρατάς ακόμα αδειανές τις δυό καρέκλες
Στο τραπέζι;
Ψέματα σου είπαν
Πως χάθηκαν.
Δεν τα βλέπεις;
Την πόρτα σου κτυπούν.
Στο σκοτάδι δεντα βλέπεις;
Δυό αστέρια αγκαλιασμένα
Δείχνοντας σε μας την ορθή πορεία.