H οργή του εξεχείλισε,
μένος μελαγχολία,
η <<κρίση των όπλων>> καθώς του στέρησε,
του Αχιλλέως την πανοπλία.
Ήταν για κείνον άδικο,
ψυχικό το πλήγμα,
λόγος, της ζωής του να κάμει προς τον θάνατο,
το απονενοημένο βήμα.
Η δόξα του ήταν έπαθλο,
ανδρείας που ποθούσε,
ό,τι ιδανικότερο,
που θα αποκτούσε.
Αία Τελαμώνιε,ηρωικώς εφάμιλλε,
σχεδόν του Αχιλλέως,
πολεμιστή ακαταμάχητε,
στέφθηκες ως έπρεπε με κλέος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου