[Από την μια η ησυχία σε έκανε να ανησυχείς]

"Από την μια η ησυχία σε έκανε να ανησυχείς, από την άλλη ο θόρυβος έντονος και περισσά βλάσφημος/ κακές στιγμές στην ταραγμένη πόλη μας ζητούσαν εντολή, για μια εκτέλεση/ τόσο οι κακοί όσο κι οι καλοί εποφθαλμιούσαν για μια ευκαιρία, μια ελάχιστη νίκη/ στο μέσο διακρίνονταν πάντα τα θύματα, της πληροφόρησης αλλά και της θυσίας/ χάσαμε το μέτρο, την ποιότητα, τη λογική, μα περισσότερο την ανθρωπιά μας/ θα μας δικάσουν είπαν, όχι γιατί βλάψαμε μα γιατί ποτέ δεν ζήσαμε/ η καταδίκη σίγουρη, είναι δυνατόν να γλιτώσεις στα τόσα λάθη;"