Τη μέρα του Σαββά τ ' απόγευμα
Η ώρα ήταν δυόμιση
Φωτιά ξέσπασε στήν Άγουα Νουέβα *
Και εφτασε στην Τόρρε Μπλανκα.
Φτωχοι και πλούσιοι
Όλοι εΊμαστε ίσοι πια
Φτάσαμε κιόλας να σερνόμαστε
Στους κάμπους και στα κίτζλα**
Τα περιστέρια πετάνε ψηλά
Βλέποντας την καταστροφή,
Φτάσαμε κιοόλας να σερνόμαστε
Χωρίς στέγη και σκεπή
Μας δώσαν μερικά τζαδίρα***
Που τα σηκώνει εύκολα ο αέρας
Μας δώσανε πικρό ψωμί
Που δεν τρώγεται ούτε βρεμμένο
Νιώθουμε στριμωγμένοι
Πάμε όπου 'ναι οι Άγγλοι
Για τρία γρόσια τη μέρα
Ψωμάκι σωστό για να φάμε
Θεέ τ' ουρανου,στον ουρανό, Θεέ μου,
δεν βρήκες άλλο να κάνεις
μας άφησες να σερνόμαστε
χωρίς καν ρούχο στο κορμί μας
Παιδιά, να 'στε βέβαιοι,
Για τις αμαρτίες του Σαββά
Αγρίεψε του κόσμου ο Κύριος
Και μας έπεμψε στα Ντουντουλάρ****
(Isabel Toral-Niehoff,πρώτη δημοσίευση στα ελληνικά)
------------------
*=Νέο Νερό-γειτονιά της Θεσαλονίκης..
**=Στρατόπεδα
***=Αντίσκηνα
****=Παράγκες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου