Έρημη πόλη, δίχως ανθρώπους -
κανένας για να μοιραστείς τη μοναξιά.
Πήγα και γύρισα σε άλλους τόπους,
μα ήταν ολ’ απόκοσμα και μακρινά.
Μόν’ ο αγέρας, που άγρια σφυρίζει
κι ένα φεγγάρι, που πάντα παίζει κρυφτό.
Μια τιμωρία τώρα μόλις αρχίζει:
είναι γραμμένο να μένω εδώ.
κανένας για να μοιραστείς τη μοναξιά.
Πήγα και γύρισα σε άλλους τόπους,
μα ήταν ολ’ απόκοσμα και μακρινά.
Μόν’ ο αγέρας, που άγρια σφυρίζει
κι ένα φεγγάρι, που πάντα παίζει κρυφτό.
Μια τιμωρία τώρα μόλις αρχίζει:
είναι γραμμένο να μένω εδώ.
Μοναδική ποιήτρια αλλά και υπέροχος άνθρωπος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος την έχει γνωρίσει από κοντά, καταλαβαίνει!
Έχω διαβάσει ποίηση της κας Κολοτούρου και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή... "Είναι γραμμένο να μένω εδώ". Ας υποδεχτούμε έτσι το φθινόπωρο που έρχεται. Παρέα με την ποίηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή