[Η μνήμη μου μια όμορφη θεά] / Παπαβασιλείου Πασχάλης

Η μνήμη μου μια όμορφη θεά

Τα δώρα της μεταμορφώνονται στο πέρασμα του χρόνου

Να με ρωτήσεις να σε πω πως πέρασα το τώρα δα δεν το θυμάμαι

Το βλέμμα μου ξαναγυρνά στο παρελθόν 

Στις αυγινές μου τις στιγμές 

Στα νιάτα και στην εμορφιά 

Στα γέλια τα φανταχτερά ντυμένα με την ξενοιασιά

Λέω και εγώ 

Έχω τα χρόνια μου μπροστά να τα χαρώ όπως μπορώ 

Μα δεν προσέχω πως κυλά ο χρόνος προς τα γηρατειά

Αυτά επίστεψα και εγώ πως θα ‘μαι αιώνια ο νιος

Με του λεβέντη την καρδιά μ’ αγέρωχη κορμοστασιά

Μα του καθρέφτη η μαρτυριά ξυπνάει το παρόν 

Και τις ρυτίδες τις πολλές που είναι μόνιμες και αυτές

Γυρίζω πίσω για να δω… 

Η μνήμη μου μια έμορφη θεά