Το αστέρι

Κάπου κάναμε λάθος
σήκωσα για τελευταία φορά το βλέμμα μου
να σε δω σε κείνο το παράταιρο συννεφάκι
πριν χαθείς στην απεραντοσύνη του ουρανού
προσπαθούσες να πιαστείς στην υγρασία του
με τα δάκρυα σου έτοιμα να κατηφορίσουν
στην αγκαλιά μου
σε κοιτούσα να χάνεσαι αργά
άνοιξα την καρδιά μου να την δροσίσει το παράπονο σου

Κάπου κάναμε λάθος
γιατί να μην είμαστε μαζί στον ουρανό
η γη δεν άντεξε το πάθος μας
ο ουρανός ζήλεψε την αγάπη σου
Ήσουν ευάλωτη στο σώμα
ήσουν θεϊκή στην ψυχή
ήσουν αέρας στην γη
έγινες άστρο πάνω από το κεφάλι μου

Κάπου κάναμε λάθος
δεν σε έσφιξα στην αγκαλιά μου όσο ήθελες
έφυγες σαν την πρωινή δροσιά
τόσο απλά όσο και όταν ήρθες
και τώρα κοιτώ τα άστρα και βλέπω την μορφή σου

πόσο με αγάπησες

Κάπου έκανα λάθος
Κάπου ο ουρανός είχε δίκιο
σου άξιζε αγάπη σαν την ψυχή σου
και εγώ ήμουν άνθρωπος

Πόσο σ'αγαπώ