Αναμνηστικα

Ι

Το καντήλι ανάβει
στο εικονοστάσι υφαίνει η λατρεία,
κι ο γέρων που προσέρχεται πιστός 
κάνει πως ξεχνιέται σβήνει το κερί.

ΙΙ

Κάποιο βότσαλο στη λίμνη
θρύψαλο από μνήμη.
Πέρασε το καλοκαίρι
ήρθε πάλι κι ο χειμώνας. 

ΙΙΙ

Τι ξέρω από πόλεμο
Τι ξέρω από οπλοστάσι
κείται η ποίηση νεκρή
και τ΄ όνειρο που σβήνει.

IV

Ψυχή  κυτρώνι δένεται 
στο χώμα σφαγιασμένη
κι η γη σφίζει από νεκρούς 
ταλαίπωρη πεθαίνει 

V

Στέγνωσε το δάκρυ 
κι έσυρε να φύγει 
η χορδή τ΄  Απόλλωνα
δάκρυσε κι αυτή.



σελ 49

από την Ποιητική συλλογή : ιστόρημα (ποιήματα Β΄)