ατέρμων κύκλος

Ατέρμων κύκλος

με δηλητήριο ποτισμένος, με δηλητήριο.

Άξονας  ραγισμένος

χορδές τεντωμένες

έτοιμες να σπάσουν στην παραμικρή πίεση.

Σαν το αίμα από τις φλέβες

θα πεταχτεί η οργή έξω

να περιορίσει όλα τα αισθήματα σε αδιέξοδο.

 

Ατέρμων κύκλος

η ζωή μου, ναι η ζωή μου.

Στη μέση της διαδρομής εγώ

να τεντώνομαι σα βέλος σε τόξο

που θέλει να ξεφύγει,

από ποιον από  έμενα;

από πού; από εδώ;

Και που είναι το εδώ;

 

Ατέρμων κύκλος

ο θάνατος,  ο αναμενόμενος  θάνατος.

Τι είναι θάνατος;

Κανείς δε ξέρει.

Ένας σωρός από συγγενείς που κλαίνε

ένας νεκρός να κείτεται

χωρίς πνοή και αίσθηση του χώρου

και οι ζωντανοί να τον  κοιτούν.

 

Ατέρμων κύκλος

δεν φοβάμαι, ή μήπως φοβάμαι;

Η ζωή έχει θάνατο κι ο θάνατος ζωή

έχουν ο ένας τον άλλον

Εγώ εσένα και εσύ έμενα

όλοι έχουμε ένα ταίρι

και κάνουμε  κύκλους

χωρίς να δοκιμάζουμε αλλά σχήματα.

 

Ατέρμων κύκλος

Γυρίζεις γύρω, τριγύρω

Σα δύνη στον ίδιο ρυθμό

τρελή που στριφογυρίζει

με μανία λυσσαλέα

Τα παίρνει όλα στον πυθμένα

Και εσύ πας βαθειά, πιο βαθειά

που πας; που πας; που…;

 

Ατέρμων κύκλος

ατελείωτο τραγούδι, ατελείωτο

η ζωή μου μουσική

Ένα στριφογύρισμα

ένας χορός κυκλικός

ζαλιστικός, κλειδί του σολ,

νότα ντο ελάσσονα

στου κύκλου τη συγχορδία

 

Ατέρμων κύκλος

Ένα τραγούδι, παιδικό τραγούδι

«γύρω γύρω όλοι στη μέση ο…»

ο οποιοσδήποτε

εγώ, εσύ, αυτός, εμείς, εσείς, αυτοί

πρόσωπα άγνωστα, αμέτρητα

πάνω στης γης το χώμα περπατούν

δε μπορούν να ξεφύγουν

από το κυκλικό της σχήμα

δε μπορείς να ξεφύγεις

από το δικό σου σχήμα

προσπαθείς να το αλλάξεις μάταια,

μη προσπαθείς γιατί αυτό δεν αλλάζει

το ίδιο θα ‘ναι ως το τέλος

και ποιο είναι το τέλος;

που είναι το τέλος

ποιος το καθορίζει;

Ίσως και να ‘ναι η αρχή

η αρχή του τέλους,

το τέλος της αρχής

Ένας κύκλος ατέρμων…