Ο Κάλας είχε δύο πρόσωπα.
Όταν έγραφε έθαβε το ένα στα χέρια του
Και ρουφούσε με ηδυπάθεια το άλλο
Η αλήθεια ήταν ένα άστρο
Που τον ράντιζε από κοινού
Η μυρωδιά της νύχτας
Εξέδιδε τους περιοδικούς νυχτοφύλακες
Χωρίς άλλες εγγυήσεις.
Χωρίς εγγύηση
Χωρίς υπεγγύηση
Γράφει
Γράφει
Και κάθε θεσμική καθίζηση των
Σημαινόμενων
Ήταν μια δέσμη φωτός
Κάθε μάλλινη δήλωση
Υψηλής αισθητικής
Έμοιαζε με κουράδα κατασκευασμένη
Στα υπογάστρια δάκρυα
Των μελλοντικών προφητειών που
Επιστρέφουν
Στον ιδιοκτήτη τους
Για να του θυμίσουν τον
Πόλεμο εναντίον
Των
Μονισμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου