αναδρομες

Έσχιζα και πέταγα αναμνήσεις,
γραμμένες σ ατσαλάκωτα χαρτιά.
Σχέδια μοναδικά απ το παρελθόν μου,
με δάκρυά ψυχής εξαγνισμένα,
μαζί με τις αλήθειες της καρδιάς!..

Τ αποχαιρετούσα κι έκλαιγα,
σαν να τανε παιδιά μου
και τους μιλούσα και έλεγα:
''ξεχάστηκα στο χρόνο!
κι έχασα τις αναμνήσεις στη στροφή.''

Οδυνηρή για μένα του Ιούνη μέρα,
στις άγραφες ψυχικές αναδρομές,
αποτυπωμένες στοργικά,
στου χρόνου το βιβλίο,
σε τέσσερα κασόνια με χαρτιά!