[Μέ άπνοια Διαβαίνουν Οί Κυριακές μου]

Μέ άπνοια
Διαβαίνουν
Οί Κυριακές μου

Άμίλητα άγγελτήρια
Στίς κολώνες

Στών χαμένων
Τή σιωπή
Μέ ξασπρισμένα
Χείλη

Στόν Άδη

Όπως ή Περσεφόνη
Σπόρια άπό ρόδι
Μασουλώντας

Ήλίανθος
Διψασμένος

Χρόνο με χρόνο
Τό σκελετό μου
Ροκανίζοντας
Άπό μέσα