τή νύχτα νά γυμνώσω

τή νύχτα νά γυμνώσω
ἀπό τίς λέξεις

τό χαμό μου

σκαλοπάτια σκονισμένα
οί μέρες
ἀκατοίκητες
ἀδικα προσμένουν
φώς

τά ὕψη μου
ἀδειανά
ἀπό σένα
δρόμοι στό ήμίφως
παρατημένοι

λειψό κορμί
γυρεύοντας τό ἄλλο
μισό του
ἀπό τοῦ χρόνου
τήν παλίρροια

ξεβρασμένος

πονεμένα κόκαλα
νεκροί φίλοι
στό ἀκανόνιστο
χαράκωμά μου