Η αποβολή

Το χέρι οδηγεί το μολύβι
στην καθημερινή στέρηση
ακολουθεί τον δρόμο προς το χαρτί
ώσπου να ακουμπήσει το ένα το άλλο
τότε γίνονται μια αγκαλιά όλο πάθος
ξεφεύγουν από τα γήινα
το μυαλό τα οδηγεί σε μονοπάτια
σμιλεμένα από ποτάμια δακρύων

Το μολύβι ακουμπά το χαρτί
κάνοντας έρωτα που σαλεύει το νου
γράφοντας με δάκρυα λέξεις
αφήνονται στην ηδονή της σκέψης
μέχρι το αποκορύφωμα
που τα δάκρυα θα γίνουν αίμα

Τελευταία τελεία
ιδρώτας
τελευταία ανάσα
βογγητό
τοκετός η αποβολή
ποίημα η αποτυχία
δάκρυα η γέλια

Η στέρηση θα κτυπήσει και πάλι
Μοναξιά