[Είναι το κάτασπρο χαρτί ...]

Είναι το κάτασπρο χαρτί
σαν την απείραχτη παρθένα.
Δεν ξέρει ποιος θα του ριχτεί
και ποια θα το χαδέψει πέννα.

Μπορεί να τύχει ποιητής
στον Παρνασσό να τ’ ανεβάσει,
μπορεί κι απλός μελανωτής
την παρθενιά του να χαλάσει.

Ή Πάπας άγιος φριχτό
αφορεσμό να σφενδονίσει
κι ένα πλανήτη σερπετό
σούζο ακίνητο να στήσει.

Μπορεί Βαγγέλιο ιερό
να διαβαστεί στο πρόσωπό του,
ή συναξάρι σοβαρό,
ή ιστορία Δον Κιχώτου.

Μπορεί να λάχει Σολωμός
τη λευτεριά μ’ αυτό να ψάλλει,
μπορεί χοντρός λογαριασμός
να το μαυρίσει του μπακάλη.