Ταξίδευες με την αύρα του ανέμου....

Ταξίδευες με την αύρα του ανέμου, όσο ξέφευγε μέσα από τα κουρασμένα δέντρα/ ανυπομονούσες να αγαπήσεις, ότι ομορφότερο έδινε η φύση στα μάτια σου/ μα περισσότερο στη ζωή σου, ήταν κι εκείνες οι στιγμές τόσο όμορφες/ βαθιά στριμωγμένες, μέσα σε ένα ηλιοβασίλεμα και ένα άνοιγμα του φεγγαριού/ ερωτευμένες με δύο ανθρώπους, δεμένους τόσο πολύ με το σύμπαν τους