ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ (απόσπασμα)

Ο χαμένος

Αν μια φορά

χάσεις το δρόμο

πάει χάθηκες.

Μπορεί να φτάσεις

τελικά στον προορισμό

από άλλους δρόμους

πιο πολύπλοκους

να δεις ομορφιές

που οι άλλοι

ποτέ τους δε θα δούνε

μα για αυτούς

θα είσαι πάντα

ο χαμένος.

 

Άνθρωποι τυφλοί

Άνθρωποι τυφλοί

πηγαίνουν στα ψαχτά

τα πρόσωπα ψηλαφώντας

για την ομορφιά

με δάχτυλα κομμένα

απ’ τις δαγκωματιές.

Στο λιμάνι

Βγαίνοντας απ’ το πλοίο

βρήκα τον εαυτό μου

να με περιμένει

στην ίδια θέση

που τον άφησα φεύγοντας

μόνο λίγο πιο νέο

και γυρνώντας πίσω

να κοιτάξω

δεν υπήρχε πλοίο

μόνο η θάλασσα.

Σάπιο σχοινί

Ένα σάπιο σχοινί

ριγμένο απ’ το παράθυρο

του πύργου της ύπαρξης

η ποίηση

και πασχίζω ν’ ανέβω.

Το ποδήλατο

Το παιδί

θυσιάζει το ποδήλατό του

στο μεσημέρι.

Πάρ’ το ήλιε

και κάν’ το κύμα

να κρατά για πάντα

την ισορροπία

η θάλασσα.

 

 

Διάθλαση

Διάθλαση

Έξω απ’ το κορμί μου

σπαθί

κι από μέσα

ρόδο.

Βρικόλακες

Στους δικούς μου βρικόλακες

καρφώνω

ένα τριαντάφυλλο

στο στήθος.