Πέταγα
σ' ενός νεφελοσυνάγματος το γύρισμα
στης μάχης με τα ξωτικά τ' αδιάκοπο πηγαινέλα
τότε που μιας βιαιότητας το χέρι μού έστειλε αντίο
[δεν είναι το χώμα που με σκεπάζει ελαφρύ
είναι που βάρυνε εκείνο το σκουπίδι που κουβαλώ αιώνες]
Και τώρα τιείναι που βάρυνε εκείνο το σκουπίδι που κουβαλώ αιώνες]
ποιος να ζητήσει απ' το παρόν να ρίξει φως στο αίμα
σε ηφαίστεια και αγκαλιές μιας λάγνας τερψιθέας
[επόπτες καταντήσαμε - πολυφορεμένοι]
για να δαμάσει ανελέητα τα πάθη των ερώτων
[κλισέ και πισωγύρισμα σε μιας στιγμής τη σκέψη]
[δεν είναι το φέρετρο σπαθί να το φορέσεις
είναι μόνο ένα κομμάτι σου και μιας ζωής το θέλω]
Βάλε με επιτέλους να κοιμηθώ σ' εκείνο το κελίείναι μόνο ένα κομμάτι σου και μιας ζωής το θέλω]
που μου υποσχέθηκες
και σκέπασέ με καλά με κάγκελα και κρύο
αφού
- το ξέρεις -
γέμισα καημούς
- είμαι όλος φευγιό
μακρινό κι απαραβίαστο
γεμάτος ερωτήσεις δύσκολες να εξαγνίζουν
μια το έλα δυο το μείνε
[δεν είναι η φυλακή αυτό που με σκοτώνει
είναι η ελευθερία σου που δεν μπορώ ν' αντέξω]
είναι η ελευθερία σου που δεν μπορώ ν' αντέξω]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου