Μαύρος Άγγελος

Το σώμα αναζητά την καίρια λέξη,
να πει, να πει αυτό που το συνέχει,
τον ίδιο του τον θάνατο ν’ αντέξει,
αυτό που εντός του φέρει μα που απέχει.
Σώμα νεκρό -κι η γλώσσα δε θα στέρξει-,
κατέχεται από αυτό που δεν κατέχει,
στην ανδροφόνο αφέθηκε πια έλξη
και ζωντανό τού ολέθρου του μετέχει.
Μαύρε Άγγελε, θανάτους κραταιώνεις
κι αργά ή γοργά στον Θάνατο τον Ένα
με σέρνεις, με οδηγείς• με ματαιώνεις•
φωνήεν ή σύμφωνο του λόγου μου κανένα
δε μου αφήνεις να ιστορήσω τη ζωή μου…
Βουβή αποβαίνεις, Γλώσσα μου και Γη μου.