η πέτρα

Μέσα στην πέτρα ο χρόνος δεν μένει:
σ’ εκείνη επίσης υπάρχει μια φωνή που τρέμει,
που παρακμάζει και μισεύει.
Γη κοιμισμένη θα γίνει κάποια μέρα,
κι από τους αχανείς δρόμους του κόσμου
η φωνή της θα γίνει αυτή η φωνή,
αυτή που εσύ της παραχώρησες. 


μετάφραση: Άτη Σολέρτη