Κάτω απ' το πέπλο της εσωστρέφειας γεννιέσαι
σαν μια σκιά που αλλάζει μορφές
Η ζωή αρχίζει όταν συναντιέται με τον θάνατο...
Λιώνω μες την παραδεισένια σου κόλαση…
Η ανάσα σου καίει το δέρμα μου…
το αίμα μου παγώνει…
Άλλη μια καταραμένη ανάμνηση
ξεχασμένη μες την αγκαλιά μου
Όλα τα χρώματα της γης
έχουν κλέψει κάτι απ' τα μάτια σου
Ο πόνος της απώλειας
δίνει φτερά στην οργή μου…
Κάτι τέτοιες στιγμές... σε μισώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου