εκ του μετωπου

Τα γιασεμιά σου τα έκρυψα στο συρτάρι μου
μην κάνω ξεχασμένος πως τα μυρίζω
μπροστά στον Κωνσταντίνο
Έσφαλα και συχνά αμάρτησα
εζήτησα όμως πάντα το αγαθό
Η ψυχή μου ματωμένη
από τους φίλους που έχασα
από την φρίκη του πολέμου