Το Φθινόπωρο

Γεώργιος Δροσίνης

Χειμώνιασε και φεύγουν τα πουλιά

γοργά ο πελαργός τα πελαγώνει

κι η φλύαρη χελιδονοφωλιά

χορτάριασε παντέρημη και μόνη .

Του σπίνου χάθηκε η γλυκιά λαλιά ,

φοβήθηκε ο μελισσουργός το χιόνι ,

κι η σουσουράδα κάτω στην ακρογιαλιά

δεν τρέχει , δεν πηδά , δεν καμαρώνει .

Στης λυγαριάς τ’ ολόξερο κλαδί ,

του φθινοπώρου φτωχικό παιδί ,

ο καλογιάννος πρόσχαρος προβάλλει .

Με λόγια ταπεινά και σιγανά ,

μικρός προφήτης φτερωτός , μηνά

την Άνοιξη , που θα γυρίσει πάλι