Αγνοώντας τους πειρατές που κούρσευαν το μέσα μας πετώντας σε κάτι ξερονήσια φτωχά κουφάρια............ Τίποτε δεν κάναμε ...τίποτε χάσαμε τα ταξίδια τα δικά μας και το τιμόνι που μύριζε ξύλο κι ομίχλη... Το πλοίο, τα πλοία λιμάνια και χάρτες χάσαμε τη νέα γη που δεν προσθέσαμε για να τη βρουν γενιες κατοπινές.. Το όνειρο χάσαμε που κρυφτηκε πίσω από τον ορίζοντα απογοητευμένο από δειλούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου