Εμένανε να μη με κλαις
Και δε θα πέσω έξω
Κι αν μού ‘χεις δώσει μαχαιριά
Και η πληγή είναι βαριά
Σαν άντρας από τους καλούς
Στον πόνο μου θα αντέξω
Εμένανε να μη με κλαις
Στο ξαναλέω πάλι
Γιατί είμαι άντρας με ψυχή
Και με καρδιά μεγάλη
Κι αν ήπια για χατήρι σου
Φαρμάκια μαζεμένα
Κι αν πόνεσα κι αν έκλαψα
Κι αν ήρθα εδώ που έφτασα
Για όλα αυτά αχάριστη
Κατηγορούν εσένα
Και δε θα πέσω έξω
Κι αν μού ‘χεις δώσει μαχαιριά
Και η πληγή είναι βαριά
Σαν άντρας από τους καλούς
Στον πόνο μου θα αντέξω
Εμένανε να μη με κλαις
Στο ξαναλέω πάλι
Γιατί είμαι άντρας με ψυχή
Και με καρδιά μεγάλη
Κι αν ήπια για χατήρι σου
Φαρμάκια μαζεμένα
Κι αν πόνεσα κι αν έκλαψα
Κι αν ήρθα εδώ που έφτασα
Για όλα αυτά αχάριστη
Κατηγορούν εσένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου