Οι ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες ιστορίες λόγου (Ανθολόγιο Ποίησης)

Οταν διωχνω την ελπιδα...
επιστρεφει το σκοταδι...

Σαν να παραμονευει
βρισκει χωρο
κι επιστρεφει στο σπιτι του...

Μα εγω κουραστηκα... ρημαξα πια...
βαρυνε η καρδια μου θαρρεις...

Δεν θελω πια ουτε ελπιδα... ουτε σκοταδι...

Θελω να κλεισω τα ματια
και να ξαπλωσω... να αποκοιμηθω...
σ' ενα συννεφο απο λευκο φως...

Να χαθω στο απειρο…

Αυτο θελω...